Jeugd Trauma

Ik kom het de laatste dagen weer zoveel tegen in de readingen die ik mag verzorgen

Jeugd Trauma

Ieder mens maakt nare dingen mee. 
Dat hoort bij het leven. 
Meestal verdwijnt zo’n nare gebeurtenis na verloop van tijd uit uw gedachten. 
Maar sommige ervaringen zijn zo schokkend dat u ze lastig kunt vergeten.

Dat geldt bijvoorbeeld voor een ernstig verkeersongeluk, een overval, mishandeling of seksueel geweld. 
Of een aanslag of oorlogsgeweld. 
Als u zoiets meemaakt, kan dat uw leven helemaal ontregelen.

Ik denk persoonlijk dat ieder van ons in zijn jeugd met zaken te maken heeft gehad die niet ideaal zijn verlopen. 
De een meer als de ander. 
We zijn ons niet vaak bewust dat ervaringen in onze jeugd opgedaan je hele leven kunnen blijven hangen.

Zelfs je hele leven kunnen bepalen. 
Wat je meemaakt in je jeugd, hoe de band met je ouders was en wat er op school gebeurt is heeft grote invloed op hoe je later in het leven staat.

De reactie direct na een schokkende of ingrijpende gebeurtenis kan per individu zeer verschillend zijn.

bijvoorbeeld iemand:

-Reageert zeer beheerst en onaangedaan / emotieloos
-Gelooft het niet en kan het niet bevatten;
-Is verward en huilt;
-Is ontredderd en reageert in paniek;
-Is verdoofd en gaat stil in een hoekje zitten;
-Is boos en wordt agressief;
-Doet zich stoer voor en maakt grappen.

Soms is er sprake van een zekere ontkenning van het ingrijpende karakter van de gebeurtenis. 
Deze ontkenning moet je zien als een manier om emoties te vermijden. 
Hierdoor krijg je de gelegenheid om niet overspoeld te raken door emoties, waardoor je de controle over jezelf kan behouden.

In het afwisselend ervaren van deze fases- de ontkenning- en herbelevingsfase het van zich afhouden /vermijden/ontkennen en zich weer opdringen van de gebeurtenis herbeleven vindt de verwerking plaats.

Je wordt geconfronteerd met het gebeurde verdriet en herkenning en neemt er weer afstand van dofheid en ontkenning. 
Op deze manier wordt de gebeurtenis geïntegreerd in het bewustzijn van het dagelijks leven.

De volgende verschijnselen kunnen zich hierbij voordoen:

Verhoogde waakzaamheid, 
rusteloosheid, 
gespannenheid, 
prikkelbaarheid;
Duizelig, 
trillen;
Hoofdpijn, 
maag/ darmklachten, 
verlies van eetlust;
Inslaap problemen, 
vermoeidheid, 
slapeloosheid, 
nachtmerries;
Slecht geheugen, 
concentratiestoornis, 
piekeren;
Nergens meer plezier in hebben, 
tegen de dag op zien;
Twijfelen aan jezelf en aan je beroep;
Schuldgevoelens en depressiviteit.

Deze verschijnselen wisselen elkaar dus meestal af het ene moment heb je bijvoorbeeld last van herbelevingen, verhoogde waakzaamheid; dan weer overheersen vermijding en gevoelens van emotionele verdoving en gevoelloosheid.

Het kost tijd om van zo’n gebeurtenis te herstellen. 
U verwerkt de gebeurtenis langzaam en pakt de draad van het dagelijks leven weer op. 
Hoe lang zo’n verwerking duurt, is voor iedereen verschillend.

Het is al langer bekend dat trauma in de kindertijd ook wel jeugdtrauma genoemd, een risicofactor is voor het ontwikkelen van depressieve en angststoornissen op volwassen leeftijd.

Jeugdtrauma is een breed begrip en kan worden onderverdeeld in vier domeinen: 
emotionele verwaarlozing 
emotioneel misbruik 
lichamelijk misbruik 
en seksueel misbruik.

Kun jij jouw basisemoties goed voelen, zoals liefde, vreugde, blijdschap, verbazing, nieuwsgierigheid, afschuw, afkeer, boosheid, woede, angst en verdriet?

Wanneer emoties geblokkeerd zijn, hebben we vaak gebeurtenissen meegemaakt waarin deze emoties te heftig waren om in een keer te verwerken.

De emoties die achter blijven in ons lichaam vormen een emotionele blokkade.

Als emoties geblokkeerd zijn, komen er andere gevoelens voor in de plaats.

Verdriet gaat over in zelfmedelijden, schaamte, verbitterdheid, depressie, boosheid en bezorgdheid.

Angst gaat over in paniek, fobieën, vermijding, ontkenning angst voor toekomstige dingen.

Boosheid en woede gaan over in schuld, zelfverwijt, onmacht, hulpeloos, passief, agressie, negeren, pesten en cynisme

Afschuw en afkeer gaan over in minachting, beschuldiging vervreemding en alleen willen zijn

Liefde, vreugde en blijdschap gaan over in opoffering, eisend, dwingend, voorwaardelijke liefde, wantrouwig en jaloezie.

Verbazing en nieuwsgierigheid gaan over in bezitterig-heid, onzekerheid, vergelijken, kritiek, veroordelen, afgunst, nijd en roddelen.

Als je de basis emoties niet goed kunt voelen en alternatieve gevoelens hebt, kan er sprake van onvolledige verwerking van traumatische gebeurtenissen zijn.

Langdurig schuldgevoel en dan bedoel ik langer dan één uur, is het gevolg van een van de volgende gebeurtenissen:

Te weinig aanraking, geknuffeld en beschermd.

In de steek gelaten zijn, achtergelaten zijn of niet gewenst zijn.

Mishandeling of seksueel misbruik.

Na traumatische gebeurtenissen: ontslag, ongeluk, beroving, sterfgeval.

Kinderen hebben vaak de illusie dat zij de schuld zijn van mishandeling, ruzie makende ouders, gescheiden ouders, zieke of ongelukkige ouders.

Ze voelen zich schuldig.

Dit geeft ze de indruk dat ze niet goed zijn.

Bij volwassenen ontstaan vaak schuldgevoelens door traumatische ervaringen.

Ze voelen zich schuldig dat ze geen goed afscheid hebben genomen van hun dierbare, beter hadden moeten opletten bij een ongeluk of verleidelijk gekleed waren bij een aanranding.

Het langdurig schuldig voelen na een alledaags voorval wordt veroorzaakt door het gevoel wat opborrelt van een eerder gebeurde traumatische ervaring.

Als we een vergissing maken en iemand per ongeluk pijn doen, kunnen we ons langdurig schuldig voelen. 
Als we nagaan waaraan deze pijn ons herinnert, vinden we de traumatische gebeurtenis.

Het verwerken van een ingrijpende gebeurtenis gebeurt vooral door erover te praten met anderen. 
Door luisteren en vragen te stellen kan je worden geholpen de gebeurtenis, die vaak een verwarde indruk achterlaat, op een rij te zetten.

Dan pas kan je de gebeurtenis goed overzien en je eigen rol beoordelen, zodat de gebeurtenis een plaats kan krijgen in het bestaan.

Thuis over nare ervaringen kunnen praten is erg belangrijk.!! 
Ook een partner of ouder(s) mogen begrijpen wat je bezighoudt omdat begrip en steun van het thuisfront onmisbaar is bij de verwerking van spanning en ingrijpende gebeurtenissen.

Daar komt bij wat een partner of kind overkomt, is ook voor de ander soms zeer ingrijpend.!!

Samen over deze ervaring praten is niet alleen voor de ander van belang, maar kan jou ook helpen bij de verwerking.

Familie, vrienden zijn belangrijk bij de verwerking van een ingrijpende gebeurtenis. 
Het kan een belangrijke start betekenen voor een goede verwerking.

Zoals eerder gezegd, is het verwerken van een ingrijpende gebeurtenis een proces.

Wat moeten wij nu wel en wat beslist niet doen. 
De betrokkene zal gaan zoeken naar de mensen waarbij hij/ zij zich het veiligst voelt. 
Lotgenoten en naaste familieleden zijn goed in staat de eerste opvang te verzorgen.

De stap naar ( professionele) hulpverlening kan altijd nog worden gezet. 
De beste hulpverlener is diegene die naar het slachtoffer luistert en het verhaal daadwerkelijk gelooft.!

Tips :

Krop gevoelens niet op, maar uit ze. 
Laat ook je privé-omgeving delen in je verdriet.

Vermijd niet om te praten over wat je hebt ervaren. 
Grijp elke gelegenheid aan om de gebeurtenissen met anderen de revue te laten passeren. 
Zoek het gezelschap van mensen waarbij je je thuis voelt of die van je houden.

Je kunt je gedachten ook op een rij zetten door de gebeurtenissen op te schrijven.
Schrijf per keer niet langer dan drie kwartier. 
Ga daarna iets leuks doen. 
Bij het meest traumatische deel schrijf dan niet langer dan 15 minuten.

Stel je kwetsbaar op en wees bereid steun te aanvaarden.

Verwacht niet dat herinneringen snel zullen verdwijnen, emoties zullen je nog een hele tijd vergezellen.

Neem voldoende de tijd om te slapen, te rusten, te denken en bij je familie of vrienden te zijn. 
Je hebt rust en afleiding nodig.

Wees duidelijk en eerlijk tegenover familie, vrienden en collega's over je behoeften. 
Vertel dus wat je verlangens of wensen zijn.

Probeer, als de allerlaatste fase van hevige emoties voorbij is, een zo normaal mogelijk leven te leiden. 
Lang thuis blijven helpt je niet verder, integendeel. 
Probeer door te werken of het werk weer na bepaalde tijd weer te hervatten.

Omring jezelf met alles wat leeft: mensen, dieren, planten.

Probeer je emoties op papier te zetten of om te zetten in schilderijen, tekeningen of muziek.

Rijd voorzichtiger dan voorheen, wees ook voorzichtig met klusjes.

Wees erop voorbereid dat niet iedereen begripvol en invoelend zal reageren op jouw moeilijkheden of je verhaal.

Bedenk dat de overweldigende gevoelens op den duur verminderen.

Neem geen belangrijke beslissingen, bijvoorbeeld stoppen met of veranderen van werk in een stressvolle periode.

Wees voorzichtig met rustgevende medicijnen en slaapmiddelen

Luister vaak naar een ontspannings- Cd of naar je favoriete muziek

BLIJF NIET DOORMODDEREN MAAR ZOEK (PROFESSIONELE) HULP ALS DAT NODIG IS.!!

Mocht u na het lezen van deze tekst nog vragen hebben of behoefte hebben aan een stuk persoonlijke begeleiding/ mindfullness coaching kunt u ons altijd een bericht sturen.

Info@ : charaenaan.insight@gmail.com

of een prive bericht via facebook

In liefde licht en kracht

Namasté

Angel Ayasha <3

©Alle geschreven teksten over bepaalde onderwerpen en foto's van onze eigen webwinkel op deze website zijn eigendom van Charaenaan-insight, Natasha Christina & Angel Ayasha.

Deze mogen NIET zonder eventuele toestemming worden verveelvoudigd, gekopieerd, gepubliceerd, opgeslagen, aangepast of gebruikt in welke vorm dan ook, online of offline, zonder voorafgaande toestemming , mits dit erbij vermeld is uit naam van Charanenaan-insight , Natasha Christina of Angel Ayasha.